Akşam acilde ordan oraya koştururken ağrılarını unutmak....
Yanındaki panik anneyle babayı sakinleştirmek...
Doktorların yeterli açıklama yapmayıp telepati yoluyla anlaşmak....
Kan alırken damarını bulamadıkları için iki kolunu da delik deşik yapmaları....
Tam çıkıcakken dur sana bide ağrı kesici yapalım deyip koca iğneyi adeta popoya saplaması ve beni hüngür hüngür ağlatmaları...
Ve hala net bir teşhis koyamamaları...
Ooff !!! Bu nasıl bir şeydir yaaa....
Ağlamak istiyorum..anneeeeee
2 yorum:
geçmiş olsun tatlım:s umarım öenmli bişe deildir
Of Of bu telaş hala sürüyor..bakalım sonuç ne çıkıcak..Sağolasın:)
Yorum Gönder