14 Temmuz 2010 Çarşamba


Küçük hayallerim vardı hep benim basit bir hayat düşlerim tek istediğim huzur zaten o tamam olunca gerisi çözülücek biliyorum.. Her gece başımı yastığa koyduğumda hayallere dalar uyuya kalırım o hayal dünyasında ben ve benim olmasını istediklerim olur ama şimdi yorgunluktan mıdır nedir başımı nereye yaslasam uyumuş oluyorum.  Bu bana herşeye gereğinden fazla zaman harcadığımı kendime vakit ayırmadığımı hissetmeme neden oldu birkaç gündür düşünüyorumda kendim için ne yapıyorum, ne olmak istiyordum da olamadım ya da nelere geç kaldım.. Artık kitap bile okumuyorsun diye kendimi azarlar haldeyim.
Onca hayal peşinden koşmaya hevesli ben şimdi beni durduran ne?
Belki de vazgeçtim.
Korktum.
Anlayamıyorum ve anlatamıyorum içimdekileri.
Kendimi arıyorum ve her bulduğumu sandığımda kayboluyorum...
İçime akıtıyorum incilerimi.
Sessizce.
Suskunum,
Susmanın büyüsüne inanıyorum.
Umut ediyorum:



Ve birgün;
 o uykusundan uyanıp elimi tutucak, hiçbir şey anlatmama gerek kalmadan gözlerime bakıp beni anlayacak hissediyorum. Ya da öyle olmasını istiyorum.




foto: vi.sualize 

5 yorum:

Derasmus dedi ki...

Umudunu yitirme bence,zaman zaman hepimiz kayıp giden bir dönemimizin olduğunu düşünürüz ama aslında öyle olmaz merak etme !

Sen gene güzel kitap okursun ve yapmak istediğin her güzelliğin peşinden koşar adımlar gidersin .

Sevgilerimle ,

Unknown dedi ki...

*Derasmus : Sağol cnm desteğin için. Hep pozitif düşünmeye çalşıyorum inanıyorum ki buda geçicek...
Sevgiler:)

Derasmus dedi ki...

Emin olasın ki geçicek tatlım :D

mine dedi ki...

hayallere bırakmalı kendini insan
sağlıkla herşeyi aşabilir, illa o insan değil ama huzur verecek huzur verebileceğiniz bir insan olsun hayatınızda sevgiler: )

Unknown dedi ki...

Mine: Teşk ederim canım... huzur çok değer verdiğim bişi o olmadan olmuyor...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...