Şu sıralar, kendimle bir iç hesaplaşma yaşıyorum... Meğer incir çekirdeğini bile dolduramayacak kadar minicik olan sorunları büyütüp kendimi üzmek için neden arar haldeymişim.
Oysa ben; küçük şeylerle bile mutlu olmayı, olabilmeyi öğrenmiştim. Artık silkelenip tüm bu olumsuz düşünceleri geride bırakıp, kendime gelmem lazım..
Siyah beyaz hayatıma renk katmam lazım!..
Mesela; benim küçüklüğümden beri hiç parlak kırmızı pabuçlarım olmadı çok gecikmeden hevesimi almalıyım...
NEDEN? Diye sorgulamak yerine hayallerimin peşinden gitmek istiyorum.. Vazgeçmeden, kim ne der diye hesaba katmadan...
Belki o zaman aradığım ''ben'' le karşılaşıp seninle tanıştığıma memnun oldum derim.
...
Umutluyum ama!
İsterseniz bakın gözlerime, ışıl ışıl...
Hep güzel şeyler düşünüyorum.
Aydınlık yakın...
Biri tutuyor elimden, diyor ki sabret...
Ben de var olan şey umutsuzluk değil,
Bir parça sükunet...
Okan SAVCI
foto:visualize
5 yorum:
Umudumuzu yitirmemeliyiz. Umudumuz varsa hayat var demektir. Sadece bize düşen görev iyi bir insan olabilmektir. Bizi gözeten yüce bir sevgili var. Bu sevgilnin sevgisi, merhameti, şefkati bütün varlıkları içine alır. Hele bizim iyi niyetimizi bildikçe bizim yanımızda olduğunu bir içses olarak varlığını göstermektedir. Evet küçük mutluluklar büyük mutlulukların şifrelerini oluşturur hayatımızda.
*Profösör : Küçük mutlulukların değerini bilmek yetinebilmek gerçekten çok önemli...
Size yürekten teşekkür ediyorum...
Güzel bir bakış açısı ve güzel bir şiir paylaşım için teşekkürler...:))
*Alp Onaran : Teşekkür ederim.. Hep böyle olumlu olabilsem keşke...
Danke sehr an den Webmaster.
Gruss Nadja
Yorum Gönder